Tajlandzki kraj z Azji Południowo-Wschodniej graniczy na południu z Birmą, Laosem, Kambodżą i Malezją. Znajduje się mniej więcej w centrum tego regionu kulturowego i jest zalany równinami zalewowymi, górzystymi obszarami północnymi, dolinami rzek, lasami deszczowymi i często uważanymi za jedne z najpiękniejszych tropikalnych wysp na świecie.
Z klimatem tropikalnym i sawannowym, Tajlandia z pewnością słynie z wysp. Linia brzegowa mierzy ponad 3000 kilometrów. Jej wapienne wyspy wystają z nieprawdopodobnie błękitnych mórz na Morzu Andamańskim, podczas gdy w Zatoce Tajlandzkiej przystanie dla płetwonurków, takie jak Koh Tao, kuszą ludzi na całym świecie. Z Mekongiem po wschodniej stronie, zielonymi wyżynami na północy i tropikalnymi bastionami wysadzającymi morza, jest to zróżnicowany kawałek Azji Południowo-Wschodniej.
Północna Tajlandia
Z Birmą na północy i zachodzie oraz Laosem na wschodzie, północna Tajlandia jest najbardziej wysuniętą na północ częścią kraju. Część wzgórz Shan, wywodząca się z Myanmaru na północ, rozciąga się na północną Tajlandię, czyniąc ten region wyraźnie górzystym.
Chiang Mai, brama do tego północnego regionu, to urocze miasto ze starożytnymi murami miejskimi i mnóstwem buddyjskich świątyń. Niedaleko miasta Phitsanulok znajduje się rozpadające się miasto Sukhothai, centralne miejsce Królestwa Sukhothai, które trwało od XIII do XV wieku.
Przygody można przeżyć na motocyklu przez pagórkowaty krajobraz wokół miasta Pai, na północ od Chiang Mai, wraz z błyszczącymi tarasami ryżowymi i polami kwiatów. Na wschodzie znajduje się Chiang Rai i Złoty Trójkąt, dom dla mniejszości etnicznych i ukrytych wiosek.
Izaan
Największy i najbardziej wysunięty na wschód region Tajlandii, Isaan, obejmuje 20 prowincji. Potężna rzeka Mekong – 12. najdłuższa na świecie – płynie na wschodzie i oddziela Isaan od Laosu, podczas gdy Kambodża leży na południu. Jest to odrębny region historyczny i kulturowy, z własnym językiem i kuchnią - i jest mocno na uboczu.
Isaan to duży region krajobrazu płaskowyżu o wielkości około połowy Niemiec. Tutaj znajdziesz porośnięty dżunglą Park Narodowy Phu Phan. Słynie z bambusa, azjatyckich klonów, rozrzuconych ruin, a nawet słynnego mostu z kamienia naturalnego Tang Pee Parn.
W Parku Narodowym Sai Thong w prowincji Chaiyaphum znajdują się pola tajskich tulipanów. Gdzie indziej, Park Narodowy Khao Yai jest pełen gęstych lasów, stromych łąk, takich jak Nong Pak Chee i słynnych miejsc, takich jak Pha Diao Dai lub „Lonely Cliff”.
Skaliste góry Dangrek tworzą naturalną granicę z Kambodżą; jednak kruszące się ruiny Khmerów można zobaczyć w pobliskim kompleksie świątyń hinduskich Phanom Rung.
Tajlandia Środkowa
Na północ od rozległej stolicy znajdują się mniej górzyste równiny środkowej Tajlandii i historyczne miasto Ayutthaya.
Stolica Królestwa Ayutthaya (1350-1767), słynęła z otwartości na kupców z całego świata, m.in. od Japonii i Korei, po Indie, Persję, a nawet Portugalię. Dziś obfituje w budynki odzwierciedlające świetność czasów jego świetności.
Na zachodzie Kanchanaburi kryje mroczną historię. To tutaj znajduje się Kolej Śmierci, gdzie w 1943 roku tysiące – od brytyjskich i holenderskich jeńców wojennych po miejscowych robotników – straciło życie, zmuszane do budowy kolei do ówczesnej Birmy dla Cesarstwa Japonii. Znajduje się tutaj słynny „Most na rzece Kwai”.
Parki narodowe są obfite. Park Narodowy Erawan, jeden z najsłynniejszych w Tajlandii, znajduje się na południu wzgórz Tenasserim – oddzielając ten region od Myanmaru – i szczyci się siedmiopoziomowym wodospadem, bujną dżunglą, a nawet populacją dzikich słoni i tygrysów.
Bangkok i okolice
Bangkok to błyszcząca stolica Tajlandii, zamieszkiwana przez 12,6% populacji kraju. Można łatwo myśleć o tym regionie Tajlandii jako o drapaczach chmur i rozrastaniu się miast, ale jest w tym coś więcej.
Nawet w granicach samego miasta panuje spokój. Udaj się do Phu Khao Thong, miejskiego parku, który jest czymś więcej niż tylko zielonym. Ten zielony park w dżungli jest oazą z dala od zgiełku miasta i oferuje niesamowite widoki na miasto.
W pobliżu znajdują się Bangkok Khlongs, gdzie można popłynąć łodzią typu longtail, chłonąć wiejską atmosferę i odkrywać wiejskie społeczności, a także pływające targi. Zgiełk dróg wodnych na pływającym targu Amphawa sprawia, że popołudnie jest intrygujące i kolorowe.
Niedaleko znajduje się również Bang Khrao, czasami określany jako „Zielone Płuca Bangkoku”, prawdziwy tropikalny raj z promenadami wśród świecącej zieleni.
Wschodnia Tajlandia
Wschodnia Tajlandia graniczy z Kambodżą na wschodzie, Isaan na północy, Bangkokiem na zachodzie i szczyci się pięknym wybrzeżem z widokiem na Zatokę Tajlandzką. Mnóstwo tu pięknych wysp.
Ko Samet słynie z pięknych plaż z białym piaskiem i jest popularnym weekendowym wypadem dla mieszkańców Bangkoku. Pattaya na wybrzeżu jest bardziej placem zabaw, gdzie wypad na plażę zderza się z hedonizmem, tworząc mieszankę wieżowców, kurortów, klubów i barów.
Jest też Park Narodowy Mu Ko Chang z plażami i lśniącymi morzami. Dzika przyroda obejmuje tu żółwie o miękkiej skorupie i żarłacza białopłetwego, kobrę królewską i jelenie szczekające. Na jednej z wysp Ko Kut znajdują się szlaki turystyczne prowadzące do poszarpanych formacji skalnych i 500-letnich gajów drzewnych.
Ko Chang - nadanie parkowi narodowemu jego nazwy - oznacza "Wyspę Słoni" i olśniewa plażami, w tym oszałamiającą, jaką jest plaża Hat Khlong Phrao.
Wybrzeże Zatoki Meksykańskiej
Wybrzeże Zatoki Południowej Tajlandii, oddzielone od północnej Tajlandii przez wąski Przesmyk Kraski, słynie z tropikalnej wyspy. Najbardziej godnym uwagi jest Archipelag Samui, słynący z wysp Koh Samui, Koh Phangan i Koh Tao.
W szczególności Koh Tao jest nadal bardzo wytrzymały i jest szczególnie znany ze swoich zdumiewających możliwości nurkowania. Samui jest praktycznie otoczone plażami w każdej możliwej chwili, podczas gdy Phangan, choć plażowy, ma w swoim wnętrzu strome wzgórza.
W pobliżu znajduje się Narodowy Park Morski Ang Thong, niesamowity archipelag 42 wysp; wszystkie oprócz dwóch są niezamieszkane. Ko Mae Ko, z nieziemskim szmaragdowym jeziorem ze słoną wodą, otoczonym ścianami wapienia połączonymi tunelem z morzem, jest szczególnie piękne.
W prowincji Prachuap Khiri Khan znajduje się Park Narodowy Khao Sam Roi Yot. Tutaj, pomiędzy wapiennymi wzgórzami wystającymi z lądu, znajdują się słodkowodne bagna i urzekająca, przypominająca katedrę jaskinia Phraya Nakhon.
Wybrzeże Andamańskie
Po przeciwnej stronie półwyspu, który tworzy południową Tajlandię, znajduje się wybrzeże Andamany kraju. Ta część kraju, zwrócona w stronę Oceanu Indyjskiego, jest najbardziej znana z Phuket.
Największa wyspa w kraju, na której znajdują się końcowe krańce pasma Phuket, podzakresu wzgórz Tenasserim; wapień na wyspie utworzył w ostatniej epoce lodowcowej szczyty. Na swoim wybrzeżu Phuket oferuje plaże i zatoczki. Dalej na południe znajduje się Krabi i Wyspy Phi Phi. Tutaj możesz spodziewać się perfekcyjnego jak z pocztówki turkusowego morza, białych plaż, skał lądu, które wydają się nagle wynurzać z wody.
Jest też Park Narodowy Khao Sok. Ten gorący i wilgotny obszar śródlądowy ma szczyt prawie 1000 metrów nad poziomem morza; to środowisko dżungli, które tworzy siedlisko dla tygrysów, gaurów, a także kotów lampartów i wielu gatunków ptaków.
Głębokie Południe
Region południowej Tajlandii, Głębokie Południe tego kraju jest historycznie i kulturowo obszarem muzułmańskim Malajów, składającym się z prowincji Songhkla, Pattani, Yala i Narathiwat; wszystkie to jedyne prowincje Tajlandii z większością muzułmańską.
Region graniczy z Malezją na południu i został uwięziony w rebelii, która wybuchła na początku 2000 roku; od 2022 r. nadal obowiązują ostrzeżenia dotyczące podróży.
W prowincji Yala znajduje się duży i rozległy Park Narodowy Bang Lang, w którym znajdują się dramatyczne góry Titiwangsa. Park Narodowy Namtok Sai Khao - rozciągający się między Yala, Pattani i Songkhla - to gigantyczny odcinek zalesionych gór. Szczególnie poszukiwane są tu wodospady Sai Khao.
W tym miejscu znajduje się również południowa, słonawa część jeziora Songkhla – największego naturalnego jeziora w kraju. Składa się z lasów bagiennych Melaleuca, bagiennych łąk, namorzynów w jej północnej części, a nawet niewielkiej populacji delfinów Irrawaddy.